Büyük laf etmeyi seven yaşlı bir kadın getirin gözünüzün önüne. Kırk sene sonra, yüzünde çocuk gülümsemesiyle beni. Sakalı olmayana itibar etmeyenler için yaşlanmış; fakat eksik etekliğine müdahalede bulunulamadığı için söylediği hala sorgulanan beni. Hikayeler anlatacağım size… Ama siz yine de benden duyduklarınıza ya da satır satır, sayfa sayfa okuduklarınıza değil; damarlarınıza damla damla, yudum yudum zerk edilenlere inanacaksınız. İnandıklarınıza razı olup, bana burun kıvıracaksınız. Öyle ya, “Ehvenişer”in çocuklarıyız biz; kader daha bize öğretilmemişken razı olmayı öğrendik…
